Łódź, dn. 29.10.2019     

Reprezentując środowisko psychologów pracujących w oświacie, ochronie zdrowia, pomocy społecznej, służbach mundurowych oraz w innych branżach pragniemy odnieść się do projektu obywatelskiego złożonego przez Komitet Inicjatywy Ustawodawczej „Stop Pedofilii”.

Zgadzamy się z twórcami projektu, że bezpieczeństwo i prawidłowy rozwój dzieci i młodzieży w sferze seksualnej jest niezwykle ważną kwestią. Jednak jako profesjonaliści – praktycy, chcemy wyrazić swój niepokój dotyczący rozwiązań zaproponowanych w powyższym projekcie ustawy oraz wnieść następujące zastrzeżenia:

1. Rzetelna wiedza, zgodna z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, dotycząca seksualności człowieka w aspekcie fizycznym, psychicznym i duchowym ma ogromne znaczenie w przeciwdziałaniu pedofilii. To dzięki obiektywnym, naukowym informacjom dziecko uczy się odróżniać normalne kontakty z dorosłymi i innymi dziećmi czy nastolatkami od tych mających charakter nadużyć seksualnych i manipulacji. Brak tej wiedzy może uczynić osobę nieletnią potencjalną ofiarą. Jest to szczególnie istotne w kontekście polskiego prawodawstwa, które dopuszcza kontakty seksualne osób powyżej 15 roku życia. Naszym zdaniem przygotowanie młodzieży do odpowiedzialnego i świadomego wchodzenia w życie seksualne jest niezbędne.
   
   
2. Aby przekazywana wiedza o rozwoju psychoseksualnym miała pozytywny i ochronny wpływ na dzieci i młodzież, powinna być dostosowana pod względem zakresu informacji oraz sposobu ich przekazywania do możliwości poznawczo-emocjonalnych dziecka i nastolatka na każdym etapie rozwoju. Niestety złożony projekt stwarza niebezpieczeństwo, że informacje dotyczące rozwoju psychoseksualnego człowieka nie będą w ogóle przekazywane dzieciom i młodzieży lub będą przekazywane w sposób nierzetelny, niezgodny z aktualną wiedzą naukową.
   
   
3. Sposób przekazu tych informacji powinien być bezstronny, szanować przekonania religijne i światopoglądowe dziecka i jego rodziców. Jako psycholodzy jesteśmy pewni, że jest możliwe skonstruowanie takiego programu edukacji dotyczącego sfery psychoseksualnej dzieci i młodzieży, aby te warunki zachować. Konieczne jest przygotowanie metodologii zajęć przez psychologów dziecięcych, psychoterapeutów dzieci i młodzieży, specjalistów psychologii klinicznej dziecka.
   
   
4. Jako specjalistów pracujących z dziećmi i młodzieżą niepokoi nas, że wnioskowane w projekcie zmiany, zawierają mało precyzyjne, niejasne sformułowania, silnie ingerujące w pracę psychologów, psychoterapeutów, a także przedstawicieli  innych zawodów - osób, które są odpowiedzialne za zdrowy i bezpieczny rozwój dzieci i młodzieży. Trudno, aby psychologowie i psychoterapeuci wykonując swoje obowiązki zawodowe pozostawali w poczuciu zagrożenia oskarżeniem o popełnienie przestępstwa w związku z podejmowanymi przez nich zawodowymi czynnościami (np. psychoedukacyjnymi, terapeutycznymi).
   
   
5. Bardzo niepokojące w projekcie ustawy jest utożsamianie skłonności do pedofilii z orientacją osób homoseksualnych czy biseksualnych. Chcemy przypomnieć, że orientacje seksualne nie widnieją w spisach zaburzeń zdrowia psychicznego i chorób (ICD oraz DSM) obowiązujących w Polsce. Ponadto wśród osób wykorzystujących dzieci w głównej mierze są osoby heteroseksualne, nierzadko należące do rodziny dziecka lub inne osoby z najbliższego otoczenia dziecka.
   
   
6. Autorzy projektu w jego uzasadnieniu powołują się na fakt konsultacji z organizacjami społecznymi działającymi w obronie dzieci, podano nazwy tych organizacji. Projektu nie konsultowano z organizacjami zrzeszającymi specjalistów, takimi jak Ogólnopolski Związek Zawodowy Psychologów, Polskie Towarzystwo Psychologiczne czy Polskie Towarzystwo Seksuologiczne. Przypominamy, że są to organizacje, które mają na względzie dobro dzieci i przekazują informacje o ochronnej wartości edukacji seksualnej.
   
   
7. Ponadto jako organizacja domagająca się regulacji zawodu psychologa, uważamy, że dopóki ustawa z dnia 8 czerwca 2001 o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów pozostanie „martwym prawem” to istnieje bardzo duże niebezpieczeństwo, że osoby niepowołane, osoby podszywające się pod psychologów mogą, podając się za specjalistów, podejmować pracę z dziećmi i młodzieżą, narażając ich bezpieczeństwo emocjonalne, zdrowotne i seksualne.

Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Psychologów